Jan Huigen is een Nederlandstalig kinderliedje. Bij dit liedje hoort een kringdans die ook op het filmpje te zien is.
Ook achter dit kinderliedje schuilt een verhaal.
Jan Huygen
Jan Huigen is eigenlijk Jan Huygen van Linschoten een koopman en ontdekkingsreiziger die leefde van 1563 tot 1611.
Tijdens zijn leven maakte hij heel wat ontdekkingsreizen naar Indië, Amerika en het noordpoolgebied. Hij beschreef de vaarroutes die ze aflegden en de gebruiken van de volkeren die ze tegenkwamen. Zijn geschriften werden door andere zeevaarder dan weer gebruikt voor hun reizen.
Verhaal
Hij voer tweemaal met Willem Barentsz (circa 1550-1597) mee naar het noorden, om de noordelijke doorvaart naar China te vinden. Op een van deze reizen, in 1594, liet hij op \’Maelsoneiland\’ een ton op een paal achter als baken.
Een baken is een vast opgesteld of drijvend verankerd merkteken of herkenningsteken voor het bepalen van de koers, positie van een vaartuig of het verloop van het vaarwater.
Tekst en Melodie
Jan Huygen in de ton
Met een hoepeltje erom
Jan Huygen, Jan Huygen
En de ton die viel in de duigen.
Weetje:
Wist je dat duigen de gebogen planken zijn die samen een ton vormen?
Daardoor weten we ook dat die ton kapot gevallen moet zijn. Jan Huygen is wel terug thuis geraakt van deze missie. Dus die ton die in duigen gevallen is moet gelukkig niet geïnterpreteerd worden als een missie die gefaald is.
Dansje
Bij dit liedje hoort een dansje dat graag door peuters en kleuters gedanst wordt. Het gaat als volgt: De kinderen nemen elkaar bij de hand en vormen een kring. Deze kring draait rond tijdens het zingen.
Wanneer “Jan Huygen, Jan Huygen” wordt gezongen komt de kring tot stilstand en laten de kinderen elkaar los. Bij de laatste regel, en de ton die viel in duigen, laten de kinderen zich vallen op de grond.
In een andere versie blijven de kinderen met enige snelheid blijven doorlopen/huppelen in de kring. Pas op het laatste woord, ‘duigen’, laten zij elkaars handen los en laten zich, met enige vaart, achterover vallen.